ลมหายใจในการเริ่มต้นใหม่

.

ช่วงนี้มีหลายคนโทรมา ส่งข้อความมาปรึกษา เรื่องงาน เรื่องอนาคต ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรกับชีวิตต่อไป ในช่วงเวลาที่ยากลำบาก

.

ผมได้แต่ออกตัวไปว่า “ผมคงไม่กล้าให้คำแนะนำและให้คำตอบแบบฟันธงว่าต้องทำอย่างไร เนื่องจากช่วงนี้ เป็นช่วงเวลาปรับตัวและเริ่มต้นใหม่ๆในสิ่งที่ไม่เคยทำเช่นกัน และทำอย่างไรก็ได้ในแนวทางที่ถูกที่ควร เพียงทำให้อยู่ต่อไปให้ได้ในอีก 1 ปี ต่อจากนี้ แล้วค่อยกลับมาตั้งหลักกันอีกครั้งเมื่อถึงเวลานั้น อย่าวางแผนยาวเกินไปและสั้นเกินไป”

.

วันนี้ ป๋า แม่ ครีม ขึ้นมาหาที่กรุงเทพ ทำให้มีโอกาสนั่งคุยกันพักใหญ่

.

เลยถามป๋าแม่ว่า ถ้าเป็นป๋าแม่ จะให้คำแนะนำคนที่โทรมาส่งข้อความมาอย่างไร

.

จึงขอสรุป ออกมาดังนี้

การเริ่มใหม่ไม่มีอะไรที่น่ากลัว

สิ่งที่น่ากลัวคือความกลัวของเราต่างหาก

.

ถึงเวลาต้องถ่อมตัวก็ต้องถ่อมตัว

.

ลดระดับคุณภาพชีวิตเพื่อรักษาชีวิต

.

ไม่มีอะไรน่ากลัวสำหรับการเริ่มต้นใหม่ เราเพียงแต่เคยชินกับสภาพแวดล้อมเดิม

แค่เราต้องจัดระบบระเบียบในชีวิตสอดคล้องความเป็นจริง

.

ของไม่จำเป็นไม่ต้องมีก็ได้ แต่เงินสดต้องมีติดตัวเสมอ

.

อย่าไปเสียดายของ เสียดายสิ่งที่เคยมี

ต้องรักษาใจเราไว้ให้ได้อย่าไปเสียใจ

แค่ยอมรับความจริงแล้วเริ่มใหม่

.

แล้วการเริ่มอะไรก็ตามมันไม่ได้น่ากลัว มันแค่เป็นความไม่สะดวกในช่วงต้น

.

ใช้สติปัญญา ใช้ไหวพริบปฏิภาณ ใช้สายสัมพันธ์ที่มีหลอมหล่อมสิ่งที่เรากำลังจะทำใหม่

.

ถ้าเราตื่นมาจับตรงจมูก หากเรายังมีลมหายใจถือว่าเรายังมีบุญ

.

อย่าไปเสียใจ อย่าไปเพ้อเจ้อ อย่าไปยึดติดกับอดีต ปล่อยวางแล้วก้าวต่อไป

.

ขอให้ท่านที่อ่านมาถึงตรงนี้ “มีใจที่จะสู้กับชีวิตต่อไปครับ”

.

อย่านอกใจตัวเองครับ

.

#เราต่างเป็นกำลังใจให้กัน