[ฝัน-ที-ละ-ก้าว] EP.19 -คำแนะนำ-


[ฝัน-ที-ละ-ก้าว] EP.19

-คำแนะนำ-

#icedea คือ แรงบันดาลใจ #iczzdea
เย็นวันธรรมดาวันหนึ่ง ในเทอม 2 ปี 2546

ยังจำวันนั้นได้ดีครับ ยังเก็บนามบัตรพี่ติ๊บอยู่จนถึงวันนี้
ตอนนั้นไอซ์เรียนอยู่ ม.6 และครีมเรียนอยู่ ม.4 ที่โรงเรียนสวนกุหลาบ นั่งรถเมล์ ไป TCDC กับน้องชาย @cream3330 จริงๆ มาที่นี่หลายครั้งแล้ว ได้แต่เดินดู Shop กับห้องนิทรรศการข้างนอก แต่ไม่กล้าเข้าไปนั่งข้างใน เพราะ TCDC ให้สิทธิใช้บัตรประชาชนเข้าไปทดลองใช้ห้องสมุดได้ครั้งเดียว
วันนั้นที่ตัดสินใจเข้าไป เพราะคำนวณเวลากับครีมแล้วว่าน่าจะอยู่นี่ที่ได้นานที่สุด (จริงๆเราอยากสมัครสมาชิกห้องสมุดมาก ถึงแม้ TCDC จะให้สิทธิลดราคานักเรียนนักศึกษาที่ 600 บาท แต่เราไม่มีเงินสมัคร)

ระหว่างที่หาหนังสือก็คุยกับครีมว่าอยากออกแบบสติกเกอร์ขวดน้ำผลไม้สด @khunsirirat ให้แม่บ้าง อยากให้เท่ห์ๆกับเค้าบ้าง เพราะตอนนั้นขวดน้ำผลไม้เราแลดูบ้านนอกเหลือเกิน เอาไปเสนอที่ไหน ก็โดนต่อราคา เราได้แต่อ้อนเค้าให้ช่วยลง เค้าลงเพราะสงสารเห็นเราเป็นเด็กนักเรียนไปติดต่อ แต่ความสงสารมีอายุจำกัด ถ้าเราไม่ใช่เด็กนักเรียนไปส่งสินค้า ในอนาคตจะมีใครสงสารเรา เลยคิดว่าต้องหาทางใหม่ คิดได้ว่า สินค้าที่ดีจริงๆ เราต้องทำให้เค้าอยากได้ด้วยความรู้สึกลูกค้าเอง ไม่ใช่เพราะเราไปอ้อนขอเค้าลงสินค้า หรือเค้าสงสารเรา แต่เราไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มจากตรงไหน ทำยังไง คิดยังไง

บังเอิญมากที่ไปนั่งตรงข้ามพี่ผู้หญิงคนหนึ่ง เห็นพี่เค้าดูหนังสือเกี่ยวกับ packaging design พอดี
เลยตัดสินใจ หน้าหนาเข้าไปถามพี่เค้าแบบ ไม่รู้เรื่อง ไม่มีพื้นฐานอะไรเลย
พี่ผู้หญิงวันนั้น คือ “พี่ติ๊บ” นั่นเอง
ถามพี่ติ๊บ แบบไม่รู้เรื่อง ถามแบบโง่ๆเลย ในใจก็กลัวว่าพี่ติ๊บจะรำคาญรึเปล่า
ถามว่าควรต้องเริ่มยังไง ควรทำอะไร ใช้โปรแกรมอะไรออกแบบ ทำให้รู้จักกับพวก Photoshop / illus
และพี่ติ๊บก็น่ารักมาก ให้นามบัตรมาบอกว่า มีอะไรก็โทรมาถามได้นะ

ประทับใจมากๆ
นามบัตรเท่ห์มากๆ เป็นรูปไอศกรีม ชื่อว่า #icedea ในใจคิด ชื่อแบรนด์ ชื่อเดียวกับเราเลย โคตรเท่ห์ คิดได้ไงเนี่ย ทำให้ยิ่งชอบเข้าไปใหญ่

ได้นามบัตรมาแต่เราสองคนพี่น้องก็ไม่กล้าโทรถามเพราะเกรงใจ ได้แต่แอบติดตาม ดูงานพี่ติ๊บผ่าน Internet ตามดูตั้งแต่งาน ไอศกรีมข้าวเหนียวมะม่วง ไอศกรีมข้าวต้มมัด ยิ่งทำให้ชอบเข้าไปใหญ่ คิดในใจ ขนาดที่บ้านไอซ์ ครีม ทำไอศกรีมมา 10 กว่าทำไมคิดไม่ได้แบบนี้หวะ

ผลงานพี่ติ๊บสอนไอซ์กับครีมรู้จักและเข้าใจกับคำว่า “ความคิดสร้างสรรค์” ตั้งแต่ช่วงเวลานั้น ทำให้คิดว่าพี่เค้ายังทำของที่เราเคยเห็นว่าธรรมดาให้ไม่ธรรมดาได้ เลยเป็นแรงบันดาลใจให้เริ่มหัดออกแบบด้วยตัวเอง หัดใช้ Photoshop / illus ออกแบบฉลากขวดน้ำผลไม้ คุณศิริรัตน์ เรื่อยมาจนออกแบบเมนูอาหาร Packaging ต่างๆ โบรชัวร์ และสิ่งของต่างๆของร้าน #JMcuisine
และท่านที่เคยฟังไอซ์บรรยาย ช่วงสุดท้ายก่อนจบการบรรยาย จะมีหัวข้อ #iczzdea ชื่อนี้มีแรงบันดาลใจมาจากการที่พี่ติ๊บ #icedea ครับ
ทุกครั้งที่พูดถึงช่วงนี้ ในใจนึกขอบคุณพี่ติ๊บอยู่ทุกครั้ง
วันนั้นเมื่อ 13 ปีที่แล้ว พี่ติ๊บอาจคิดว่าได้เจอน้องนักเรียนผู้ชาย 2 คน เข้ามาถามอะไรก็ไม่รู้ เรื่อง Packaging Design แต่สำหรับน้องนักเรียน 2 คนนั้น หลังจากพี่ติ๊บกลับไป เรานั่งคุยกันเบาๆในห้องสมุด จนห้องสมุด TCDC ปิด แล้วเดินลงมาคุยกันต่อที่ร้านข้าวมันไก่ริมถนนหน้า Emporium คุยกันต่อบนรถเมล์จนถึงบ้านที่ท่าดินแดงซอย 1 และคุยกับเกี่ยวกับเรื่อง Packaging Design ต่อเนี่องกันมาถึงทุกวันนี้

ดังนั้น ไม่ต้องแปลกใจครับ ว่าทำไมไอซ์ถึงเชียร์ ไอศกรีมทุเรียน #icedea ออกหน้าออกตา ขนาดนี้
ก็เพราะ พี่ติ๊บ คือ ผู้มีพระคุณ ของไอซ์กับครีมครับ
ช่วงเวลาสั้นๆในจังหวะชีวิต หากเราเจอคนดีๆ คำแนะนำเพียงสั้นๆ สามารถจุดประกายจนเปลี่ยนชีวิตเราไปเลย

ขอบคุณพี่ติ๊บ และ ผลงานไอศกรีม #icedea มากๆครับ ที่เป็น”แรงบันดาลใจ”ในการออกแบบ Packaging Design ที่ทำให้ไอซ์กับครีม มี “ใจบันดาลแรง” ทำอะไรหลายต่อหลายอย่างจนถึงวันนี้

และดีใจขึ้นไปอีก เมื่อเวลาผ่านมา บังเอิญเจอพี่ติ๊บในงานที่ไอซ์ไปบรรยายให้อาจารย์ @sethgnosis ไอซ์เดินเข้าไปทักพี่ติ๊บ ว่าจำผมได้ไหม พี่ติ๊บยังจำน้องนักเรียนคนนี้ได้

ขอบคุณครับ

14 July 2016

@iczz

Leave a Reply

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น