“ศิษย์วัดบวรนิเวศ”
พ.ศ. 2537 เมื่อบวชเป็นสามเณร ไอซ์อยู่ป.4 กับครีม @cream3330 อยู่ ป.2 ที่คณะแดงรังษี วัดบวรนิเวศ หลังจากบิณฑบาตรเสร็จต้องถวายบาตรสมเด็จณทุกเช้าตลอดช่วงเวลาที่บวช ครั้งหนึ่งมีโอกาสได้เข้าเฝ้า ด้วยความไม่รู้ และพระพี่เลี้ยงแกล้ง ได้พาดผ้าสังฆาฏิ ทั้งที่เป็นเณรเข้าเฝ้าสมเด็จฯ สมเด็จตรัสพร้อมเสียงหัวเราะว่า “เณรรูปนี้ โตเร็วนะ มีผ้าสังฆาฏิด้วย” ทำให้สมเด็จและพระที่เข้าเฝ้าพร้อมกัน หัวเราะกันยกใหญ่ ส่วนเราอาย ถอดผ้าออกแทบไม่ทัน
พ.ศ. 2542 ครีม จบป.6 จาก จ.เพชรบุรี จึงพามาเตรียมตัวติวและสอบเข้าสวนกุหลาบ ตอนนั้นไม่มีที่นอน ในกรุงเทพ ไม่มีเงิน จึงขอหลวงพี่ฉัตรชัย มาอาศัยนอนที่คณะตำหนัก วัดบวรนิเวศ โชคดีที่หลวงพี่ฉัตรเมตตา ให้เรา 2 คนเป็นเด็กวัดอาศัยนอนวัดกินข้าวก้นบาตร ทุกวันที่เดินผ่านคณะเหลืองรังษีที่ประทับสมเด็จ กราบขอพรสมเด็จทุกวัน ให้ครีมสอบเข้าได้ จนครีมสามารถสอบเข้าสวนกุหลาบได้สมความตั้งใจ
พ.ศ. 2544 ตอนนั้น อยู่ ม.4 เทอม 2 ขึ้นเป็นประธานชุมนุมวิทยาศาสตร์ รุ่นที่ 46 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ได้ปรับปรุงห้องชุมนุมใหม่ และได้จัดทำป้ายชุมนุมวิทยาศาสตร์ขึ้นมาใหม่ จึงบอกกับเพื่อนๆว่า เพื่อเป็นศิริมงคลต่อชุมนุม จึงนำคณะกรรมการชุมนุมเข้าเฝ้า และนำป้ายชุมนุมให้คุณสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก เจิ่มและให้พร ขณะนี้ผ่านมา 14 ปี ป้ายยังติดอยู่หน้าห้องชุมนุมวิทยาศาสตร์ จนถึงวันนี้
ตอนนั้นพี่ @vasinstudio มาถ่ายรูปให้พวกเรา
และเกือบจะทุกปี หลังจากบวชมา จะได้รับหนังสือ “แสงส่องใจ” จากหลวงพี่ฉัตรชัย ซึ่งเป็นหนังสือพระนิพนธ์ของสมเด็จฯ
ชีวิตคิดเพียงว่า จะไปถึงแสงสุดท้าย แต่ในวันนี้ทำให้รู้ว่า ตลอดทางระหว่างชีวิต ที่ผ่านมา จะมี “แสงส่องใจ” นำทาง
น้อมกราบส่งสมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายกเสด็จสู่พระนิพพาน
ธีรศานต์ สหัสสพาศน์