[ฝัน-ที-ละ-ก้าว] EP.21 …ความคิดถึง…

Processed with Snapseed.

[ฝัน-ที-ละ-ก้าว] EP.21

…ความคิดถึง…

ผมมีความชอบหนึ่งครับ 

เป็นความรู้สึกที่พัฒนามาเป็นความคิดที่ติดอยู่ในใจ จนกลายมาเป็นความชอบ ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม 

ความรู้สึกนี้เกิดขึ้นตอนที่เดินหลงเข้าไปในงาน Gift ของคณะมัฒณศิลป์ มหาวิทยาลัยศิลปากร เมื่อปี่ 2544 เราเห็นของทำมือที่พี่ๆนักศึกษาตั้งใจทำ เอามาโชว์ เอามาวางขาย

อีกครั้งตอนไปร้านโต๊ะคิม ของพี่โน้ส อุดม แต้พานิช ที่เห็นโคมไฟในร้าน ทำมาจากโคมไฟถนน และรูปหล่อแปลกๆ

ได้เห็นของสิ่งของที่ประดิษฐ์ขึ้นมาจากของธรรมดา แต่รู้สึกชอบอย่างบอกไม่ถูก เป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ถูกจริงๆ รู้เพียงแต่ว่า”ชอบ”

เวลาผ่านมาจนโตขึ้น เราเริ่มหยอดเหรียญที่เหลือในแต่ละวัน กับเงินที่คิดว่าต้องจ่ายในของที่อยากได้ แต่ไม่ซื้อ คิดเอาเองว่า”ซื้อแล้วในใจ” แล้วเอาเงินนั้นมาหยอดในขวดน้ำพลาสติกที่ดื่มหมดแล้ว

และระหว่างนั้น เราก็เริ่มประดิษฐ์ทำของนู่นนี่ ให้คนที่เราชอบ

จริงๆแล้ว ทำมาแล้วไม่รู้ว่าจะให้ใคร เลยเอาไปให้คนที่เราคิดว่าเค้าน่าจะชอบสิ่งที่เราทำ 

เริ่มทำ โคมไฟจากกระปุกฟิล์มถ่ายภาพ, โคมไฟจากแกลลอนน้ำพลาสติก, ตัดรูปจากนิตยสารเก่าๆมาแป๊ะรวมกันเป็นรูปใหม่ , ตัดตัวอักษรทีละตัว เขียนเป็นจดหมาย, เอาถุงปุ๋ยมาสกรีนลาย ทำเป็นถุงใส่หนังสือ และอีกหลายต่อหลาย

เริ่มทำ Window movie maker ตัดต่อเพลง ทำ MV ให้กับคนที่เราชอบ ขอเอาไปเปิดที่โซนทีวี ของแผนกเครื่องใช้ไฟฟ้า เพื่อเซอร์ไพรส์ คนคนนั้น ตอนที่เค้าเดินมาถึง

ออกแบบปก Magazine ออกแบบสมุดทำมือ เสื้อยืด ขวดน้ำ ถุงผ้า
จนล่าสุด ไปอ่านเจอข้อความหนึ่งจากคนคนหนึ่ง 

เขียนว่า 

“หากเราคิดถึงใครสักคน ให้มองท้องฟ้า ขณะที่เรามอง ความรู้สึกนั้นจะทำให้คนที่เราคิดถึงเงยหน้าขึ้นมามองท้องฟ้าเหมือนกัน” 

ท้องฟ้าจะเชื่อมต่อความรู้สึก…เรา…ถึงกัน 
วันที่ 6 กันยายน 2557 เวลา 17.55 น.

ผมเริ่มลงมือทำ สิ่งสิ่งหนึ่ง คือมองท้องฟ้า และถ่ายรูปท้องฟ้านั้นไว้ (พร้อมกับจดสถานที่ที่ถ่ายรูปไว้กันลืม) เพื่อส่งความรู้สึก…คิดถึง…นั้น ออกไปหาคนปลายทาง

ถ่ายภาพท้องฟ้าต่อเนื่องกันมา 365 วัน เพราะอยากพิสูจน์ความรู้สึกนั้น 
วันนี้นึกขึ้นได้กับสิ่งนี้ จึงกลับมานั่งดูรูป ท้องฟ้า 365 วันนั้น 

ไล่เรียงวันจากวันแรกที่เริ่มถ่าย เปิดไปทีละรูป ความรู้สึกในวันแต่ละวันที่ถ่าย ตอบรับสายตากลับมาจนรู้สึก อึนๆ หน่วงๆ ได้จริง

ทำให้รู้ว่า ความรู้สึกนั้น มีอยู่จริง

นั่นคือ…

ความคิดถึง…

ที่ยังคงแต่คิดถึง…

—-

ติดตาม [ฝัน-ที-ละ-ก้าว]

ได้ที่ Line Official :: @iczzLecturer

http://line.me/ti/p/%40iczzlecturer 

หรือ www.iczzz.com

Leave a Reply

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น